1.♥ DIARY *

ฮาโหลววว... (:
เห็นหลายๆ คนอัพ  เรามาอัพบ้างละ... ปัดฝุ่น (ฮัดชิ่วววว!!)

ไม่ได้มีเรื่องอะไรพิเศษ...แต่แค่อยากมาอัพ
เข้ามาอีกที ปรับเปลี่ยนอะไรมั่วซั่วไปหมด อันเก่าหายเกลี้ยง แง Y.Y
ไม่เป็นไร เขียนไป 2 เรื่องเองมั้ง... เริ่มใหม่ละกัน (:


ตอนนี้...ชีวิตอยู่ดี กินดี อ้วนดี หนักขึ้นแล้วเว้ยเห้ย !!! 41 แล้วจ้า ^^"
นอกจากตัวเองอ้วน เราก็ยังแบ่งปันไปยังแฟนที่รัก 555 อ้วนตัวแตกจ้า
จะว่าไปเราก็มีแฟนมาตั้ง 8 เดือนแล้วนะ...(นับจากวันที่ตกลงเป็นแฟนกัน)
แต่ถ้าคุยกันจริงๆ ก็ปีนึงแล้วอ่ะ กรี๊ดดดด :3 อยู่ดีๆ ก็เขิน...


เออ...อยากจะเล่าเรื่องแฟนอยู่นะ มหากาพย์ความรัก
"แฟนคนแรก" และอยากให้เป็น "คนเดียว" และอยากให้เป็น "คนสุดท้าย"
เล่าเลยก็ได้วะ 555 ไหนๆ ก็ขนาดนี้ละ เห่อแฟนค่า C:

อาหารเกาหลี-ญี่ปุ่น ร้านประจำ PAPA CUISINE *
#สวนหมากเทอร์เรซ พุทธบูชา  #หลังมอพระจอมเกล้าบางมด

----------------------------------------------------------------------

ดำเนินเรื่องราวความรัก ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ระหว่าง...

♥ โบว์ กับ จูน ♥

PART I

จริงๆแล้ว...เรารู้จักกันสมัยที่เรียนบางมดปี 1 รู้จักกันแบบบังเอิญมาก...

เพื่อนเราในคณะเป็นแฟนกับจูน เรารู้จักกันครั้งแรกที่โรงยิม จูนซ้อมบาส เราซ้อมแบด

นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นที่รู้จักกัน...

เราคุยกับจูนบ่อย...เรื่องบอล  กับ เกมส์ 555

เราไม่ได้สนิทกับแฟนจูน ถึงจะเรียนคณะเดียวกันก็เหอะ...

ไปๆมาๆ คิดว่าสนิทกับจูนมากกว่าอีก 555

เคยไปกินข้าวด้วยกัน 2-3 ครั้งมั้ง...

จบ... (เออกูจบแบบดื้อๆงี้แหละ 555)

.

.

.

ผ่านไป 2 ปี... ไม่ได้เรียนบางมดละ เราซิ่วไปเรียนเกษตร

เราก็ยังทักจูนบ้างนะ ทักเวลาส่งของในเกมส์ 555 คุยบ้างเวลามีบอล

จะมาคุยกันมากๆอีกที...ประมาณ summer ปีที่แล้ว 2011 :P

เราเห็น new feed ในเฟสบุค ประมาณว่าจูนเลิกกับแฟน

อีนี่ด้วยความเสือกของกู...รีบเลยจ้า 555

ไปถามเพื่อนในคณะ (แฟนจูน) ว่ามีปัญหาอะไรกัน อะไรอย่างนี้

จริงๆ ไม่ได้อยากเสือกนะคะ ออกตัวไว้ก่อน แบบว่าเดี๊ยนโลกสวยฮ่ะ

รู้จักทั้งสองคน เห็นคนรักเค้ามีปัญหากัน ก็อยากให้เข้าใจกัน จึงไถ่ถามปัญหา

ปรากฏว่า อึ้งแเดกค่ะ !! เจ๊ไม่ตอบดิฉันกลับมา

พร้อมโพสสเตตัสเฟสบุค ประมาณว่า แบบอย่ามาแส่เรื่องของหล่อน

ก๊ากกกก กูร้อนตัว เงียบหายเข้ากลีบเมฆเลยจ้า 555

แต่คนอย่างโบว์ อยากรู้อะไรต้องได้รู้ จริงๆแล้วบริสุทธิ์ใจไงฮะ...

จีงรีบแจ้นไปถามคุณจูนทันที 555 ได้ความคร่าวๆ

แต่อีกอ่ะ อยากรู้แบบละเอียดเว่อร์ๆ แล้วยังไง? โทรไปถามเลยค่ะ 555

ต่อมความเสือกทำงาน...555 จำได้ว่าเป็นวันแรกที่เปิดเรียน

คุยตั้งแต่บีทีเอสสยาม ยัน ถึงเกษตรค่ะ 555 ประมาณแบบว่า

เห้ยย...กูต้องไปเรียนแล้วอ่ะ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเรียนเสร็จมาต่อ...

และแล้ว...ก็ได้รับรู้สมใจอยากนะคะ จบค่ะ...

.

.

.

หลังจากนั้น คุยกันบ่อยขึ้นค่ะ จริงๆ อย่าเรียกว่าคุยเลย

แถวบ้าน เรียก "ทับถม" 555 แซวให้ตาย อย่าให้เหลือ

DARK ฮ่ะ... ไปถามได้ แกล้งคุณจูนทุกวิถีทาง 555 (:

มีปลอบใจเล็กน้อย (ความเป็นคนดีมีเหลือนิดนึง)

ที่เหลือ ............................... (blank ไว้ให้นึกเอาเอง) ฮ่าๆๆๆ

เฉลย พูดไม่มีคะขา...ไม่มีหางเสียง กูมึงทุกคำ แกล้งได้เป็นแกล้ง

โพสเพลงดาร์คๆ สมน้ำหน้า แซวให้ตาย กระทืบซ้ำ ย้ำความเจ็บปวด

ทั้งหมดนี้... "กูเป็นเพื่อนที่ดีมากมากจ้า" 555555555

อย่าเพิ่งด่า...เราก็มี moment แบบดีดีกับคนอื่นนะ...

ปลอบใจกันไปตามประสาเพื่อน... แบบนี้

JUNE : นาย...ให้สติเราหน่อย วันนี้เราเห็น......มากับ.....

BEAU : เออดี สมน้ำหน้า 555

ช่างเป็นเพื่อนที่ดีมากค่า ก๊ากกกกก :}

TO BE CONTINUE ....

----------------------------------------------------------------------

น้องหมาน่ารักมาก หมาของร้านขายของเกี่ยวกับหมา
ชักภาพมาสักหน่อย...ตามประสาคนรักหมา #Asiatique

อ่านแล้วช่วย Comment กับ กด Like ด้วยนะ (: